Portal społeczności chrześcijańskiej

LoveWorldChristianNetwork.org

Stary Testament

Stary testament jest pierwszą częścią Biblii, którą to chrześcijanie przyjmują od wyznawców judaizmu. Judaistyczna wersja obejmować będzie trzydzieści dziewięć ksiąg, katolicka natomiast o siedem więcej.

Mojżesz

Mojżesz jest jedną z biblijnych postaci, odgrywającą w niej bardzo ważną rolę. To właśnie bowiem on był tym, który przodował wśród izraelitów w czasie ich ucieczki z Egiptu i wędrówki do ziemi obiecanej. Żył on na przełomie ósmego i siódmego wieku, gdzie jak podaje biblia udało mu się przeżyć ponad sto dwadzieścia lat, umiera dopiero po kilkudziesięciu latach wędrówki do ziemi, która obiecana została Żydom przez samego Boga. Według tradycji etymologicznych imię Mojżesz wywodzić będzie się z języka hebrajskiego i w dużym uproszczeniu oznaczać wyjmowanie, wyciąganie i tak dalej – Z powodu, że według podań Mojżesz wyciągnięty został z Nilu przez córkę faraona.

Księga Psalmów

Księga psalmów jest jednym z wchodzących w skład biblii utworów literackich spisanych w języku hebrajskim i składających się z ponad stu części. Psalmy będą zróżnicowane pod swoim względem gatunkowym, wyróżnić będziemy mogli hymny o charakterze pochwalnym, dziękczynnym, lamentacje, hymny dydaktyczne, przekazujące uniwersalne mądrości, czy też prorockie. Jest to jeden z wybitniejszych pomników literatury starożytnego Izraela i przede wszystkim dokument stanowiący o pobożności Żydów w okresie antycznym. Chrześcijanie upatrywać będą w wielu psalmach proroctw, które dotyczą życia Jezusa Chrystusa.

Arka Noego

Historia Arki Noego, pływającej drewnianej konstrukcji o niewyobrażalnych rozmiarach, powiązana jest bezpośrednio z przekazami religii Abrahamowej i dotyczyć będzie historii Potopu. Wybrany przez Boga mężczyzna, Noe dostaje za zadanie właśnie od Stwórcy zbudowanie arki, na którą zabrać ma swoją rodzinę oraz przedstawicieli każdego z żyjących gatunków zwierząt przed katastroficznym w skutkach potopem. Najbardziej znany opis arki znaleźć będziemy mogli w księdze rodzaju. Opowieść, która została w niej zawarta była i nadal jest tematem, którym zajmują się różnego rodzaju opracowania religijne, których treścią były przede wszystkim czysto teoretyczne rozważania, między innymi fakt, że wszystkie gatunki zwierząt do arki by się nie zmieściły, a oprócz tego interpretacje czysto alegoryczne, między innymi uznanie arki za pierwowzór kościoła, który nieść ma zbawienie ludziom. Wiek dziewiętnasty czyli czas gwałtownego rozwoju nauk zaczął powodować, że badacze podważają dosłowność samego tekstu, a krytyka zwracała się przede wszystkim w stronę korzeni i celów samej opowieści o arce. Pomimo tego zwolennicy dosłownej interpretacji Biblii do dziś kontynuować będą poszukiwania dowodów arki Noego i przeczesują regiony gór Ararat, gdzie według starego testamentu osiąść miała arka. Historia Potopu i Noego dodatkowo budzić będzie kontrowersje gdyż bardzo podobne wydarzenia opisywane są przez starożytne cywilizacje, i szereg innych religii także tych pogańskich, które mówić będą o potopie. Najbardziej prawdopodobnym jest stwierdzenie, że ziemię w pewnym okresie, czy też jej fragment dotknął silny kataklizm atmosferyczny, który później dopasowany został do potrzeb różnych wierzeń.

Pieśń Salomona

Inaczej zwana będzie także pod nazwą pieśni nad pieśniami. Jest to jedna z ksiąg mądrościowych inaczej mówiąc dydaktycznych starego testamentu. Utwór ten posiada charakter miłosny, najczęściej interpretowany będzie w sposób alegoryczny. Istnieją dwa sposoby jego interpretacji, niektórzy dopatrują się tutaj opisu kwintesencji fizycznej miłości pomiędzy kobietą i mężczyzną, stanowisko kościoła chrześcijańskiego, czy też katolickiego podaje jednak, że jest to alegoryczny sposób przedstawienia boskiej miłości do człowieka.

Dawid

Dawid jest postacią biblijną i jednocześnie jednym z bardziej charakterystycznych królów izraelskich, który rządził około tysiąc lat przed naszą erą. W swojej młodości był on najmłodszym z synów Jessego, z tych też powodów pełnił on w rodzinie funkcje podrzędne i do jego głównych zajęć należało pasterstwo. Dawid został nasz czczony na króla przez sędziego oraz jednego z proroków, a dokładniej mówiąc Samuela – namaszczenie to miało miejsce w tajemnicy. Dawid dobrze znany jest przede wszystkim także z powodu biblijnej sceny kiedy to jednym strzałem z procy pokonuje goliata, o wiele roślejszego od siebie i monstrualnego wręcz mężczyznę. Nie był on tylko i wyłącznie królem, był jednak także poetą, to właśnie mu przypisywać będzie się stworzenie przynajmniej części z stu pięćdziesięciu psalmów, które do dzisiaj uważane są za jedno z ważniejszych dziedzictw kultury hebrajskiej w czasach starożytnych. W przypadku kościoła chrześcijańskiego król Dawid nie będzie odgrywał większej roli, natomiast dla Żydów będzie przede wszystkim symbolem tożsamości narodowej i wzorem władcy idealnego. Sześcioramienna dawidowa gwiazda, która znajduje się na izraelskiej fladze to także symbol ojczyzny ludu Izraela. Rzekomy związek tego znaku z Dawidem jest obecnie dyskusyjny, między innymi z powodu na jego dosyć duże znaczenia okultystyczne, a także biblijnej wzmianki o pogańskiej gwieździe. Fabularne bogactwo życiorysu Króla Dawida sprawiło, że dla wielu artystów na przełomie wieków był on źródłem inspiracji natchnienia, do najpopularniejszych rzeźb zaliczyć będziemy mogli tą wykonaną przez Michała anioła.

Michał Archanioł

Jeden z trzech archaniołów odgrywający kluczową rolę w religii chrześcijańskiej i jednocześnie święty w kościele katolickim. Nowym testamencie pojawiać będzie się przede wszystkim ten jako stojący na czele niebieskich hufców, zwycięsko walczący z samym szatanem oraz tymi, którzy są jego zwolennikami. U pisarzy kościoła uchodzić będzie za księcia wśród aniołów, któremu sam Bóg powierza zadania wymagające szczególnych umiejętności. Oprócz tego ma się on wstawiać za ludźmi u Stwórcy i w tradycji chrześcijańskiej występuje w postaci Anioła Stróża całego narodu chrześcijan. Kojarzyć będzie się go bardzo często z elementami ognia, który symbolizuje spalenie tymczasowych i przejściowych wartości, dzięki czemu pozostaje tylko wewnętrzne i trwałe światło, które wskazuje nam drogę do zbawienia.